Pora na jedną z największych gwiazd NCAA w ostatnich latach. Filar Villanovy, mistrzów ligi akademickiej anno domini 2016. Zawodnik roku konferencji Big East, oraz członek pierwszej piątki całej NCAA w minionym sezonie. Oto Josh Hart.
Josh Hart
G
Ur. 6 marca 1995 w Silver Spring, Maryland
6’5″
209 lbs
18.7 PPG
6.4 RPG
2.9 APG
1.5 SPG
0.3 BPG
2.0 TOPG
2.3 FPG
51.0% FG
74.7% FT
40.4% 3PT
28.1 PER
Porównanie: Wesley Matthews
Plusy:
+ inteligencja
+ wszechstronność w ataku
+ gra bez piłki
+ zbiórka
+ brak większych wad
+ efektywność
+ charakter
+ doświadczenie
Minusy:
– brak wyróżnika
– przeciętny atletyzm
– kozioł
– sufit
Co mógł osiągnąć, to osiągnął. Świeżo po tytule w 2016 roku, wobec Harta wiązano duże nadzieje i Josh oczekiwań nie zawiódł. Poczynił ogromne postępy i został zasłużenie nagrodzony.
Jest to zawodnik dobry we wszystkim, ale nie wyróżniający się niczym. Ma solidne warunki fizyczne, na draft combine notując 6’5″ oraz 6’8 1/4″. Nigdy nie wyróżniał się atletyzmem, chociaż na combine jego zanotowany wyskok był jednym z największych zaskoczeń. Brakuje mu szybkości oraz wyskoku w ograniczonej przestrzeni. Będzie mieć problemy w NBA broniąc szybszych rywali. Jest za to dobrze zbudowany.
Mimo braków atletycznych, był jednym z najbardziej efektywnych w ofensywie zawodników NCAA tej dekady. Jego OffRtg przez całą karierę w Villanovie jest siódmym najlepszym od sezonu 2009-10. Jest bardzo inteligentny. Dobrze się ustawia. Ma dobry rzut zza łuku. Świetnie kończy pod koszem (71%). Znacznie polepszył się na ścięciach. Tak samo na rozegraniu. Chętnie dzieli się piłką. Nie załamuje jej płynności. Dobrze wie, kiedy należy podać. Ma solidną wizję. Podejmuje dobre decyzje. Nie forsuje gry. Choć jego usage rate wzrósł o 9%, tak jego % strat został na tym samym poziomie. Jest świetny na zbiórce. Może mieć jednak na poziomie NBA problemy z kreowaniem gry dla siebie. Bardzo ograniczony kozioł mu w tym nie pomoże. Już w NCAA dało się go wyłączyć z gry, nawet w ostatnim sezonie. Zmniejszona rola wyjdzie mu na dobre.
Po drugiej stronie parkietu jest bardzo solidny. Brakuje mu szybkości na nogach, ale nadrabia inteligencją. Wie, jak się ustawić. Nie boi się fizyczności. Nie odpuszcza. Był jednym z najlepszych defensorów swojej konferencji. Bardzo dobrze gra poza piłką. Z sukcesami przecina linie podań.
Ma bardzo chwalony charakter. Jest doświadczony i sprawdzony w meczach o najwyższą stawkę. Ma etykę pracy najwyższych lotów. Trener Villanovy – Jay Wright stale doceniał jego głód wiedzy i chęć bycia lepszym. Stale słucha się rad trenera. Jest bardzo dojrzały. Nigdy nie odpuszcza.
Niewątpliwie Josh ma papiery na to, by zostać tegorocznym Malcolmem Brogdonem. Nie jest tak dobrym defensorem, ale jest nieco wszechstronniejszy w ofensywie. Obaj cechują się inteligencją i udaną karierą w NCAA. Pelicans bardzo mogliby skorzystać z tak inteligentnego zawodnika, idealnie pasującego do wysokich dominujących piłkę. Jest idealnym 3&D, bez ambicji bycia alfą. Jego sufit nie jest zbyt wielki, ale jest niemal pewnym, iż Josh wyewoluuje do swojej najlepszej możliwej formy. Hart to jeden z najlepszych wyborów, jaki Dell Demps może wykonać.